Hoe gaan we om met ieders handleiding op het werk?
Voor iedereen die leidinggeeft aan iemand met een psychische uitdaging of kwetsbaarheid
De tijd die je doorbrengt met je team is best veel
We zitten per dag heel veel uren bij elkaar op het werk. Soms in project-, scrum-, of agilegroepen, maar altijd met een mix van verschillende mensen. Vaak zie je wel een type mens bij bepaalde organisaties, maar er zijn er altijd een paar die eruit springen. “Poeh die is lastig in de omgang”, of “Jee, waarom komt hij nooit zijn afspraken na” of “Zij heeft altijd een kritisch punt, ik word er gek van.” Is dit vervelend of zijn dit andersoortige mensen die anders zijn? Ik ben zo’n andersdenkende. En mensen moeten me altijd even leren kennen en dan waarderen ze me of niet.
Neurodiverse brein of gewoon net even anders?
In de managementboeken wordt nu veel gesproken over het neurodiverse brein, maar wat is dit en hoe helpt het ons in de dagelijkse praktijk? Toen ik me ging verdiepen in het neurodiverse brein kwam ik achter de spiky profiles van mensen met ADHD, autisme, hoogbegaafd en bipolair. (bron: als echte breinen werken van Saskia Schepers).
Bijna de helft (48%) van de volwassenen in Nederland (18-75 jaar) heeft ooit in het leven één of meerdere psychische aandoeningen gehad. Ook is er meer indirect en direct verzuim bij neurodiverse mensen. Indirect verzuim houdt in dat je wel fysiek aanwezig bent, maar niet productief kan zijn.
Iedereen heeft een handleiding, jij ook
Of je nu een label, aandoening of mankementje hebt , iedereen heeft een handleiding. Ik heb zelf een bipolaire stoornis en dat weet ik pas sinds een aantal jaren. Er vielen veel puzzelstukjes in elkaar, maar open en bloot dit delen was nog een drempel die ik over moest. Nu is het anders, ik vertel aan mensen waar ik last van heb als ik denk dat dit belangrijk is voor onze relatie. Maar ook als mensen naar mij of mijn kwetsbaarheid vragen probeer ik het uit te leggen. Dan leg ik uit wat mijn handleiding voor mezelf is en hoop zo dat ze op momenten wat begrip kunnen hebben voor mijn situatie.
Hoe vraag je naar iemands handleiding?
Ik heb me veel verdiept in communicatiestijlen, manieren van anderen , discoveryprofielen etc. en die bestaan naar mijn mening alleen maar omdat iedereen fijn met elkaar wil samenwerken. Toch zijn we vaak gericht op onszelf en hoe wij tegen iemand aankijken. Maar hoe kom je achter iemands handleiding? Je kunt vragen naar de manier van samenwerken of zijn/haar communicatievoorkeuren. Je kan werkafspraken maken over uren, ruimtes of wijze van werken.
Of is het zinvoller om de mens te zien als een uniek wezen met zijn of haar kwaliteiten en minder goede kanten. Wanneer je iemand in je team hebt, helpt het om diegene een beetje te begrijpen. Leer elkaar kennen, maar vraag naar zijn/haar behoeftes en voorkeuren in het werk, maar ook buiten werk. Ook dat geeft vaak veel inzichten. We hoeven niet met elkaar te trouwen, maar als we goed willen samenwerken helpt inzicht in elkaar vaak wel.
Ken jezelf en leer de ander kennen
Ligt het dan altijd bij de ander? Nee zeker niet. Door jezelf goed te kennen en te weten welke behoeftes, voorkeuren en communicatiemiddelen je prefereert op je werk kan je dit ook beter vragen aan een ander. Kortom een oproep voor echte oprechte belangstelling in elkaar. Gewoon om prettig met elkaar om te gaan. Mijn moeder zei altijd: “je mag alles vragen, als je het maar netjes doet” Ik geloof erin dat je een productiever team hebt en fijner samenwerkt wanneer iedereen gewaardeerd en gesteund wordt in hoe diegene is.
Tijdens het werk meer oog voor elkaars handleiding
Info schrijver:
Ellen Bakker-Denissen (42) echtgenoot en moeder van twee kinderen (13 en 8) en is werkzaam als data-analist bij een goed doel. Daarnaast heeft ze een bipolaire kwetsbaarheid wat er voor zorgt dat ze in haar leven meerdere depressies en hypomane periodes heeft gekend. Haar vader had de bipolaire stoornis type 1 en zijzelf heeft bipolaire stoornis type 2. Vanaf jonge leeftijd heeft Ellen gezien hoe ingewikkeld het kan zijn om je psychische kwetsbaarheid mee naar je werk te nemen.
Ellen is nu heel open over haar aandoening en probeert de taboe hieromheen te doorbreken. Dit doet ze gelukkig niet alleen. Denk aan Hanna Verboom, Mike Bodé en nog veel meer anderen.