Tijdens het werk meer oog voor elkaars handleiding

Hoe vraag je naar iemands handleiding?

Je werk is een belangrijke sociale cirkel van je leven

We zitten per dag heel veel uren bij elkaar op het werk. Soms in project-, scrum-, of agilegroepen, vaak met een mix van verschillende mensen.  Vaak zie je wel één bepaald type mens bij bepaalde organisaties, maar er zijn er altijd een paar die eruit springen.  “Poeh die is lastig in de omgang”, of “Jee waarom komt hij nooit zijn afspraken na” of “Zij heeft wel altijd een kritisch punt, ik word er gek van.” Is dit vervelend? Of zijn dit andersoortige mensen die niet zijn zoals jij. Ik ben zo’n andersdenkende. En mensen moeten mij  altijd even leren kennen en dan waarderen ze mij of niet.

Neurodiverse brein of gewoon net even anders?

In de managementboeken en op LinkedIn wordt nu veel gesproken over het neurodiverse brein, maar wat is dit en hoe helpt het ons? Toen ik mij ging verdiepen in het neurodiverse brein kwam ik achter de spiky profiles van mensen met ADHD, autisme, hoogbegaafdheid en bipolariteit. Met spiky profiles bedoelen we kenmerken die veel vorkomen bij mensen met deze neurodiverse breinen.  Zoals  bipolaire mensen die vaak creatief, besluitvaardig en ondernemend zijn, maar ook onvoorspelbaar, snel verveeld en impulsief. (bron: Als echte breinen werken, Saskia Schepers). Er is meer indirect en direct verzuim bij mensen met een neurodivers brein. Indirect verzuim houdt in dat je wel fysiek aanwezig bent, maar niet productief kan zijn.

Iedereen heeft een handleiding en zeker ik

Of je nu een label, aandoening of mankementje hebt, iedereen heeft een handleiding. Ik heb zelf een bipolaire stoornis en dat weet ik sinds een aantal jaren. Er vielen veel puzzelstukjes in elkaar, maar open en bloot dit delen was nog een drempel die ik over moest. Nu is het anders, ik vertel aan mensen waar ik last van heb als ik denk dat dit belangrijk is voor onze relatie. Maar ook als mensen ernaar vragen. Dan leg ik uit wat mijn handleiding voor mezelf is en hoop zo dat ze begrip kunnen hebben voor mijn situatie. Dit is echter geen vrijbrief om raar te doen.

Hoe vraag je naar iemands handleiding?

Ik heb me veel verdiept in communicatiestijlen, communicatievoorkeuren en  managementstijlen etc. Die kunnen helpen om meer inzicht te krijgen in een ander. We zijn echter vaak gericht op onszelf en hoe wij tegen iemand aankijken. Maar hoe kom je achter iemands handleiding? Je kunt vragen naar de manier van samenwerken of zijn/haar communicatievoorkeuren. Of is het zinvoller om de mens te zien als een uniek wezen met zijn of haar kwaliteiten en minder goede kanten? Wanneer je intensief samenwerkt, helpt het elkaar een beetje te begrijpen. Leer elkaar kennen, maar vraag ook naar elkaars behoeftes en voorkeuren in het werk. We hoeven niet met elkaar te trouwen, maar als we goed willen samenwerken helpt inzicht in elkaar vaak wel.

Ken jezelf en leer de ander kennen: oprechte belangstelling

Ligt het dan altijd bij de ander? Nee zeker niet. Door jezelf goed te kennen en te weten welke behoeftes, voorkeuren en communicatiemiddelen je prefereert op je werk kan je dit ook beter vragen aan een ander. Kortom een oproep voor echte oprechte aandacht en interesse in elkaar. Gewoon om prettig met elkaar om te gaan. Mijn moeder zei altijd: “je mag alles vragen, als je het maar netjes doet”  Ik geloof erin dat je productiever bent en fijner samenwerkt wanneer je je gewaardeerd en gesteund voelt in hoe je bent.

Info schrijver:
Ellen Bakker-Denissen (42) echtgenoot en moeder van twee kinderen (13 en 8) en is werkzaam als data-analist bij een goed doel. Daarnaast heeft ze een bipolaire kwetsbaarheid wat er voor zorgt dat ze in haar leven meerdere depressies en hypomane periodes heeft gekend. Haar vader had de bipolaire stoornis type 1 en zijzelf heeft bipolaire stoornis type 2. Vanaf jonge leeftijd heeft Ellen gezien hoe ingewikkeld het kan zijn om je psychische kwetsbaarheid mee naar je werk te nemen.

Ellen is nu heel open over haar aandoening en probeert de taboe hieromheen te doorbreken. Dit doet ze gelukkig niet alleen. Denk aan Hanna Verboom, Mike Bodé en nog veel meer anderen.